Hoe is ’t met ons Toon?

“Boekel Sport is mijn lust en mijn leven.”

Ons Toon zou je kunnen kennen als erelid van v.v. Boekel Sport. Toon van Hout (75) wordt binnen de voetbalclub gezien als het ‘manusje van alles’: hij verzorgt de velden, houdt de accommodatie schoon, is verzorger bij de selectie én neemt daarnaast talloze andere taken op zich. Nu hij als erelid en clubicoon bekendstaat, stellen we de vraag: hoe is ’t met ons Toon?

“Boekel Sport is mijn lust en mijn leven,” vertelt Toon. Hij is minimaal zes dagen per week te vinden op de club. “Ik ben niet veel thuis: alleen om te slapen en te eten.” Op de club is Toon een vaste kracht, altijd bezig en betrokken. “Ik zit lekker in mijn vel. In beweging blijven houdt me fit.” Toon geeft wel aan dat hij eraan toe is om de hoeveelheid avonden doordeweeks af te bouwen.

Toon heeft zelf nooit bij Boekel Sport gevoetbald. Van zijn zestiende tot zijn twintigste heeft hij gevoetbald, maar na het beschadigen van zijn meniscus moet hij gedwongen stoppen. Na ongeveer zeven jaar gevlagd te hebben bij de V.O.P. (Voor Ons Plezier), ook wel bekend als familievoetbal, rolt hij Boekel Sport binnen.

In 2018 werd Toon tijdens de Nieuwjaarsreceptie tot ‘Erelid van Boekel Sport’ benoemd. “Ik werd met een smoes naar voren geroepen en toen ik hoorde waarom, glunderde ik helemaal.” Hij vertelt dat hij zich erkend voelt door de club en is zeker nog niet van plan te stoppen. “Je bent nooit aan het einde. Je kunt altijd nog iets bereiken.”

In de zomervakantie werd er flink geklust bij de voetbalvereniging. “Alles wat niet tijdens de competitie kan gebeuren, moet nu gedaan worden,” vertelt Toon. Hij krijgt hierbij hulp van vrijwilligers. Toon merkt echter dat het aantal vrijwilligers drastisch afneemt. “Boven vallen ze af en onder komen er geen vrijwilligers bij.”

Iets wat Toon de afgelopen zomer ook bezig heeft gehouden, is het verhuizen van zijn zus naar het bejaardenhuis. “Ik heb tegen d’r gezegd: als er iets is, gewoon bellen, dan kom ik meteen.” Toon staat ook altijd paraat voor zijn neefjes en nichtjes. Die mogen hem in de avond bellen en hij komt ze ophalen. “Ik ben ‘s avonds taxi voor mijn neefjes en nichtjes,” grapt Toon.

“De zaterdag is mijn favoriete dag op de club,” legt Toon uit. Hij geniet het meest als iedereen lekker aan het voetballen is. “Mijn hart ligt bij het damesvoetbal.” Hij staat dan ook iedere wedstrijd naast de zijlijn te coachen. En zoals ons Toon altijd zegt: “Kijk om je heen! Let op! Coachen!”