Het Buddy Bankje

Een buddy bankje op OBS Uilenspiegel omdat iedereen het fijn moet hebben op school.

Het is herfstvakantie, wanneer ik een bericht van een ouder van onze school krijg. Ik lees haar bericht.

‘Terwijl ik over het schoolplein van mijn zoon loop zie ik een felrood geverfd bankje. Ik vroeg mijn zoon: “Is dat de enige plek om hier te zitten?” Hij zei: “Nee, dat is een buddybankje. Als iemand zich eenzaam voelt of niemand heeft om mee te spelen, gaat hij daar zitten en vragen kinderen hem om mee te spelen.”

Wow geweldig.

Ik vertelde hem toen hoe geweldig dat was en vroeg hem of hij er wel eens op had gespeeld.

Hij zei: “Ja. Toen ik nieuw was, zat ik daar en kwam er iemand die vroeg om mee te spelen. Ik voelde me blij. En nu, als ik kinderen erop zie, vraag ik ze om meet me mee te spelen. Dat doen we allemaal.”

Bron: Reddit

De moeder vraagt of dit niet mooi is voor onze school. Ik vind het fantastisch en zeg toe het voor te leggen aan het team. Meteen na de vakantie deel ik dit verhaal. Alle collega’s zijn enthousiast.

Het is nu december, de kerstboom staat in de klas. De kinderen bedenken per groep hoe ze er voor kunnen zorgen dat er zo’n mooi bankje op ons plein kan komen. Een kerstmarkt, koekjes verkopen, rennen voor het buddybankje en een echte fietswasstraat, alles komt voorbij. Iedereen is bloedfanatiek met de actie bezig. Een fijne sfeer is er. Het exacte bedrag wat we gaan ophalen gaan we samen tellen. Maar één ding weet ik nu al zeker. Dat bankje gaat er komen. Zo fijn dat dit bankje komt. Want Kanamori , een Japanse opvoeder zei terecht: “Wanneer er één kind niet gelukkig is, is niemand gelukkig.” Laat dit bankje helpen. En mooi dat dit initiatief uit de koker van een ouder komt. Ook dit is ouderparticipatie.

Hanneke, bedankt daarvoor.

OBS Uilenspiegel, Sjaak van Moorsel