Nieuwe Boekelnaren: Soliman en Sawsan Alali

Sinds maart dit jaar wonen Soliman en Sawsan Alali met hun gezin aan de Mouthoefsestraat. Zij hebben vier kinderen: Zen Alabden (9), de tweeling Youssef (6) en Sarah (6) en hun jongste zoon Rayan (4).

Onlangs waren ze uitgebreid in beeld door een artikel in de Volkskrant over een schutting in hun tuin die vervangen moet worden. Maar daarover verderop meer. Soliman (40) en Sawsan (38) komen uit de Syrische havenstad Latakia met ongeveer 600.000 inwoners die aan de Middellandse zee ligt. De naam Soliman is afgeleid van de profeet Salomo. De naam Sawsan is vernoemd naar een bloem.

Solimans moeder en zus wonen nog in Latakia. Een broer woont in Noorwegen. Sawsan komt uit een groot gezin met vier broers en vijf zussen. Een zus woont in Eindhoven. Soliman heeft aan de universiteit van Latakia ICT gestudeerd, Sawsan was docente Engels aan een middelbare school. Omdat de meeste automatiseringsbedrijven gelieerd zijn aan de overheid is hij na zijn studie voor de overheid gaan werken. Daarnaast had hij een tweede baan bij een bedrijf aan de haven, waar hij de administratie en douane-afhandelingen verzorgde. Ten gevolge van de burgeroorlog in Syrië heeft hij in juli 2019 Syrië verlaten. Via via is hij naar Nederland gevlogen. Bij aankomst op Schiphol in november 2019 heeft hij asiel aangevraagd. Na enkele verhuizingen van AZC naar AZC kreeg hij in december 2020 in Boekel een woning van PeelrandWonen toegewezen. In het AZC is Soliman al met de inburgeringscursus voor de Nederlandse taal begonnen. Door de corona-uitbraak kon dat alleen maar digitaal, er waren geen fysieke lessen. Toen hij zijn verblijfsvergunning in Nederland kreeg heeft hij meteen bij de IND toestemming voor gezinshereniging aangevraagd. Sawsan is toen met de kinderen van Damascus naar Beiroet in Libanon gevlogen, waar ze een afspraak op de Nederlandse ambassade had.

In maart dit jaar was het gezin na anderhalf jaar weer herenigd. De kinderen gaan in Boekel naar de basisschool en krijgen in de taalklas van Erna Biemans extra taalondersteuning. Voor maatschappelijke begeleiding van het gezin zorgen de vrijwilligers van Vluchtelingenwerk Boekel. De kinderen hebben daarnaast ook nog een taalmaatje.

Soliman zou graag zijn beroep in de ICT willen oppakken. Hij weet dat hij weer onderop moet beginnen, maar wil van daaruit stap voor stap zijn loopbaan weer opbouwen. Alle hulp is welkom om hem aan een werkplek te helpen. Soliman heeft zijn inburgering al achter de rug en werkt op dit moment bij een taleninstituut In Eindhoven aan zijn verdere verhoging van de kennis en spreekvaardigheid van de Nederlandse taal. Sawsan gaat in september aan haar inburgeringtraject beginnen, maar ze is op internet al begonnen met het leren van de Nederlandse taal door zelfstudie.

Inburgeren gaat niet alleen via school of studie, maar ook door lid te worden van een vereniging. Alle kinderen gaan na de vakantie bij Boekel Sport voetballen. Soliman hoopt in september zijn rijexamen te doen. Dan ontstaan er ook mogelijkheden om wat mobieler te worden. Wellicht kan hij dan weer bij een vereniging gaan boksen, wat zijn hobby is. Sawsan houdt het bij wandelen en mediteren.

Dan was er nog het verhaal waar de Volkskrant onlangs over berichtte. In Soliman’s tuin staat aan de achterzijde een schutting met asbesthoudende golfplaten. Omdat constructies met asbest niet meer zijn toegestaan moet die verwijderd worden. Hoewel Soliman in een huurwoning zit wordt hij toch verantwoordelijk gehouden voor het verwijderen daarvan. Bij een bezoek van een ambtenaar om de situatie op te nemen ontstond een gesprek waar ook de achterbuurman bij betrokken raakte. Er ontstond spontaan burenhulp en niet voor die ene keer. Ondertussen zit Soliman met een stevige kostenpost voor de vervanging van zijn schutting van de tuin. Gelukkig wil de achterbuurman de kosten samen delen. Maar niet alleen aan de achterzijde ook aan de zijkant moet er nog een schutting komen, waar die nou nog ontbreekt. Als de vervanging achter de rug is, wil Soliman de tuin gaan opknappen, zodat de kinderen er in kunnen spelen. Ondanks deze perikelen vinden zij het goed wonen in Boekel.

Piet van den Broek