Samen duurzaam voedsel produceren

In deze rubriek aandacht voor onze coöperatie Herenboeren Landmeerse Loop. Elke keer laten we één van onze kartrekkers aan het woord. Deze week nummer 2: Peter Geerts.

“Als kartrekker van het eerste uur van het plan Herenboeren Landmeerse Loop, vandaag mijn stuk in de krant over mijn drijfveren om dit mee op te gaan zetten. Na een bezoek aan het project Herenboeren in Boxtel en de uitleg van de beginselen en principes van deze coöperatie was ik meteen om. Zoveel herkenning naar de situatie vroeger bij ons thuis. Ik was de tweede zoon uit het boerengezin van Antoon Geerts en Jo van Els aan de Lodderdijk, toen nog aan de rand van het dorp. We hadden een kleinschalig gemengd boerenbedrijf met 10 koeien, 50 varkens, 100 kippen en nog wat kleinvee en een Belgisch trekpaard. Rondom de boerderij, grasland en akkerland met aardappelen, bieten en graan. Te samen met de buren, allemaal kleine boeren, werd er geploegd, gezaaid en geoogst. De nodige machines in die tijd zoals ploegen, zaaimachine, hooiwagen en zelfbinder werden gezamenlijk ingekocht, beheerd en onderhouden. In de drukke oogstmaanden had je elkaar nodig om het hooi droog binnen te krijgen en het graan bij elkaar te krijgen. Als het graan droog op de stomijten lag moest het na enkele maanden gedorst worden. Daar waren vele handen voor nodig en iedereen hielp mee. Als er een koe moest kalveren werden wij, de kinderen de buurt opgestuurd om hulp te halen om de koe te helpen bij de geboorte van haar kalf. En daarna samen een borrel. Ook had je in Gemert een Vee Fonds. Het Vee Fonds van Liefdadigheid, mijn vader was daar bestuurslid van. Alle koeienboeren waren aangesloten, een soort van solidariteit en loyaliteit fonds. De koeien waren een kostbaar bezit voor de boeren en als een koe ongeneeslijk ziek was of stierf was dat een grote financiële strop. Als lid van het vee fonds kon de boer zijn zieke koe laten slachten bij Bert de Rover op de Pandelaar en werd het vlees gedeeld onder de aangesloten boeren. Er werd  een bedrag betaald per koe, over het aantal koeien wat de boer op stal had. Als er een koe dood was of zo ziek dat ze niet geslacht kon worden, dan kon er geen vlees verdeeld worden, maar werd er toch per koe een bedrag betaald. Hierdoor kon toch een vergoeding worden opgehaald en was de schade voor de getroffen boer minder groot.”

Voorbeelden van samenwerken, samen delen en samen verantwoordelijkheid dragen. De coöperatie gedachte.

“In mijn jeugd werd de Molenbroek als nieuwbouw wijk ontwikkeld en gebouwd. Vele jonge stellen en gezinnen betrokken hun nieuwe woning en een aantal van hen kochten eieren, aardappelen en soms zelfs melk, rechtstreeks bij de boer, ook bij onze boerderij. Zelfs de koeienmest die nodig was om de voor- en achtertuintjes aan te leggen kwam van onze boerderij. Met pony en kar aan huis gebracht, door een van de hulpjes van mijn vader. Er waren altijd kinderen bij ons op de boerderij, buurt kinderen, vriendjes en vriendinnen van school, iedereen was welkom. Veel ruimte, veel variatie en vrijheid. Voetballen, fietscrossen, hutten bouwen, verstoppertje, vlag veroveren en pikkelilli-en, alles kon en mocht op het erf bij Antoon Geerts.”

“De boerderij was een proeftuin voor de ontwikkeling van allerlei sociale vaardigheden en een ontmoetingsplek voor jong en oud. Huize Padua Boekel was mijn eerste baas, waar ik 23 jaar gewerkt heb. Dus ook niet geheel toevallig dat juist Padua bekeken werd als locatie voor ons project. Niet alleen vanuit de prachtige locatie, maar ook vanuit de mogelijkheden tot samenwerking. In het kader van wederkerigheid kunnen wij de mensen van Padua helpen hun levendig landgoed inderdaad levendiger te maken en zij kunnen ons daarbij helpen. Win – win voor beide partijen.”

Nieuwsgierig geworden?
We hebben nog plek op onze boerderij. Zoek ons op en ontdek. De eerstvolgende rondleiding vindt plaats op 5 maart. Op 14 maart houden we een informatiebijeenkomst bij VELT. Aanmelden kan via de website.