Mellanie Robben scoort met fokproduct Ad Rooderkerken

Terwijl het paard rustig zijn opwarmrondjes draaft, staat het voltige team van de Wittegheit uit Odiliapeel geconcentreerd klaar om binnen enkel seconden te beginnen met de uitvoering van hun acrobatische toeren op de rug van dit edele dier. Onder de 6 leden van deze groep, ook Mirte van Mensvoort, die wij natuurlijk kennen als verdienstelijk amazone bij de Rutger van Herpenruiters in de discipline springen.

Zes mensen op de rug van dat arme beest, hoor ik U denken, maar zo werkt een team-kür bij voltige niet. Afwisselend twee of drie leden, voeren hun gymnastische staaltjes uit, waarbij de oefeningen niet zijn voorgeschreven. Het begeleidingsteam heeft een grote vrijheid bij de invulling ervan. Wel weten ze dat er een beoordeling plaatsvindt op basis van het artistieke gehalte en de techniek, terwijl ook de gangen van het paard aan een kritisch onderzoek worden onderworpen.

Alvorens gezamenlijk de kür te mogen rijden, moeten eerst alle leden een dag daaraan voorafgaand, individueel een aantal verplichte figuren laten zien, die in de beoordeling worden betrokken. Dit evenement speelde zich overigens niet in ons eigen land af, maar in het Franse plaatsje Saumur, in de buurt van Le Mans. Daar vond namelijk een grote internationale voltigewedstrijd plaats, waar de 16-jarige Mirte op twee onderdelen uitkwam. Met het team behaalde ze op de hiervoor omschreven wijze een verrassende eerste plaats. Hoewel winnen natuurlijk nooit vervelend is, was Mirte misschien nog meer in haar nopjes met haar prestaties bij de duo’s. Samen met haar wedstrijdpartner Nynke vormt ze een gelouterde combinatie en dat liet ze ook op vreemde bodem zien. Met een tevredenstellende zesde plaats wist ze zich in dit deelnemersveld uitstekend te handhaven. Dat ze daarmee bovendien het beste Nederlandse duo waren, vormde een mooie opsteker in de aanloop naar het Nederlands Kampioenschap op 3-4 mei in Ermelo, waarvoor ze zich onlangs wisten te plaatsen. Hopelijk heeft de Havo-scholiere in de tussentijd ook nog tijd om zich adequaat voor te bereiden op de selectiewedstrijden bij het springen, want die staan inmiddels ook al weer voor de deur.

Ook Sharon van der Velden zullen we in die discipline zien optreden, maar afgelopen weekend, koos zij ervoor uit te komen op een dressuurwedstrijd in de Mortel. De Landhorstse is net gepromoveerd naar de Z1, maar draait haar hand kennelijk niet om voor de toch steeds moeilijker wordende oefening. Ook dit weekend verbeterde ze weer haar beste score en pakte en passant een promotiepunt en een derde plaats mee. Niet overmoedig worden door het succes, maar met een beetje geluk kan ook zij in de selectiecyclus een hartig woordje meespreken.

Dat verwachten we zeker van Mellanie Robben, die ook in de Mortel aantrad met een nieuwe troef. De debuterende Kira, een 4-jarige merrie liet zien dat ze onder het zadel bij Mellanie al het nodige geleerd heeft. De trotse fokker en eigenaar Ad Rooderkerken kon tot zijn genoegen vaststellen dat 2 proeven in de L1 beloond werden met scores van 199,5 en 206,5, goed voor 4 promotiepunten en respectievelijk een eerste en een tweede plaats. Naast dit nieuwe pareltje zal de 25-jarige politie-agente natuurlijk ook met Imperious Black R tijdens de selectiewedstrijden uit komen en in beide gevallen zal ze ongetwijfeld voor de hoofdprijs gaan.

Datzelfde streven hebben ongetwijfeld Sije Otten en zijn moeder Dimfy, achtereenvolgens lid en trainster bij onze Rutger van Herpenruiters. Beiden komen namelijk uit een hele andere tak van de hippische sport, te weten Endurance. Endurance is een discipline waar hoge prestaties door zowel paard als ruiter worden geleverd. Met name voor de grotere afstanden moeten paard en ruiter goed getraind zijn. Uithoudingsvermogen, samenwerking, vertrouwen en verzorging zijn de sleutelwoorden tijdens alle ritten. Dat Sije en Dimfy deze zaken goed onder controle hebben, bleek onlangs toen zij deelnamen aan een wedstrijd in Someren. Daar was een traject van 31 kilometer uitgezet in de vrije natuur en moeder en zoon, hadden slechts 2 uur en 31 minuten nodig om deze afstand te overbruggen. Een topprestatie, temeer als je bedenkt dat aan de manier van rijden ook nog talrijke beperkingen zijn opgelegd, vanwege het feit dat het welzijn van het paard voorop moet blijven staan. Dat ze er met een tweede en een derde plaats van door gingen mag dan ook geen verwondering wekken. We gaan dit illustere duo dan ook volkomen terecht eind augustus terugzien op de Hippiade Endurance, het Nederlands kampioenschap op dit Hippisch onderdeel.