Vier missionarissen onthullen monument op kerkplein Boekel

Op Pinksterzondag is op het kerkplein in Boekel een monument onthuld ter ere van de Boekelse missionarissen. De onthulling werd verricht door vier missionarissen: Harry Penninx, André van Dijk en de zusters Angeline Hanegraaf en Lidwine Egelmeers. Zij trokken gezamenlijk aan een geel lint, waarna een wit laken losliet en een roestvrijstalen wereldbol fonkelde in de eerste zonnestralen van de middag.

Initiatiefneemster Riky Meulemeesters lichtte toe dat de wereldbol symbool staat voor het wereldwijde werk van de missionarissen. De bol werd jarenlang ook gebruikt tijdens ‘Toer Mee’, de fietstocht van het missiecomité waarmee vakantiegeld werd ingezameld voor de missie. Uit de talloze verhalen die zij van missionarissen hoorde, bleek voor haar de noodzaak van een blijvend eerbetoon. Ze sprak haar waardering uit voor Martien van den Broek, de ontwerper en bouwer van de bol, en prees zijn tomeloze inzet.

Pastoor John van de Laar zegende het monument in, “in dankbare herinnering aan dit moedige missiewerk”. Gerard van de Hei, voorzitter van de heemkundekring, toonde vervolgens hoe bezoekers via de QR-code op het monument de levensverhalen van alle 51 Boekelse missionarissen kunnen bekijken.

Het Boekelse gilde bracht een kleurrijke en sierlijke vendelgroet aan de vier aanwezige missionarissen. Het seniorenkoor voerde het Boekels volkslied uit, geschreven door de in Boekel geboren missionaris André Schafrat.

Eerder die dag kreeg de 93-jarige Harry Penninx een daverend applaus na zijn preek in de 100-jarige Agathakerk. In zijn toespraak sprak hij zijn trots uit op de Boekelse gemeenschap: “de basis, het fundament, de sokkel van al het missiewerk.” Hij uitte zijn dankbaarheid voor het monument, dat volgens hem niet alleen een eerbetoon is, maar ook een blijvende herinnering aan het werk van de vele Boekelse missionarissen. Missie, benadrukte hij, “is niet het inzamelen van zilverpapier, maar openstaan voor mensen in nood en het waarderen van elkaars rijke cultuur.”

De opkomst was indrukwekkend: bijna 400 mensen waren aanwezig. Onder hen bevonden zich parochianen, familieleden van missionarissen, leden van diverse congregaties uit heel Nederland, en zelfs enkele bezoekers uit het buitenland. Na afloop kreeg iedereen koffie en broodjes in de feesttent. De sfeer werd alom geroemd als warm, gezellig en ongedwongen.