Wanneer werkvormen elkaar versterken

Op onze school werken we aan de hand van vijf werkvormen. Projectwerk is één van de werkvormen. Ateliers is weer een andere werkvorm.

Dit is een ingezonden stuk van OBS Uilenspiegel.

Het is mooi wanneer een werkvorm een andere kan versterken. Zo gebeurde het in de onderbouw. Het Projectwerk en de Ateliers werden verweven met elkaar

Projectwerk:

In de onderbouw willen de kinderen het graag over dieren hebben. In groep 1 / 2 kiezen de kinderen voor huisdieren. Groep 2 / 3 kiest voor onderwaterdieren en groep 3 / 4 kiest dieren uit de jungle.

De kinderen in groep 1 / 2 willen graag een presentatie geven over hun eigen huisdier.
Er komen cavia’s, konijnen, poezen op school en ook de hond van oma.

Tijn vraagt in de in de kring: ‘Ik heb geen huisdier maar opa heeft een paardje. Mag ik aan opa vragen of hij met het paardje naar school komt? Daar wil ik dan graag een presentatie over geven.’

Vol enthousiasme zeggen wij: ‘Ja natuurlijk, Tijn. Dat is SUPER LEUK!’ En zo kan het gebeuren dat opa met het paardje op het schoolplein staat.

Niet alleen de kinderen van groep 1 / 2 maar ook andere kinderen op school vinden het paardje reuze interessant. Zó interessant dat de kinderen van groep 1 / 2 het niet zo goed kunnen zien op het schoolplein met zoveel publiek! De juf van Tijn stelt daarom voor om het paardje gewoon mee naar de klas te nemen. En zo gebeurt het. Tijn geeft zijn presentatie in de kring met het paardje er natuurlijk bij.

Ateliers:
Om de betrokkenheid tijdens de ateliers te verhogen hebben de juffen van de onderbouw een plan bedacht waarmee de kinderen tijdens de ateliers aan de slag kunnen. Iedere juf heeft een personage.

We hebben dokter Didi, de mevrouw van de onderwaterwereld en de verzorger van de dieren uit de jungle.

Het is een maand geleden. Er wordt een heel grote doos op school bezorgd. In de grote doos zit een kooi. Dokter Didi, de mevrouw van de onderwaterwereld en de verzorger uit de jungle zijn reuze enthousiast maar…. de kooi is leeg. Dokter Didi denkt dat de kooi voor een huisdier is, de mevrouw van de onderwaterwereld denkt dat het voor een onderwaterdier is en de verzorger uit de jungle weet zeker dat het voor een dier uit de jungle is. Hoe kunnen we er nu voor zorgen dat het dier terug komt?

De kinderen bedenken van alles. We moeten het dier lokken met voer en met instrumenten, we moeten andere kooien gaan timmeren. Zo ontstaan de Ateliers. Met een heel hoge betrokkenheid en vol met ideeën die de kinderen zelf hebben aangedragen gaan we aan de slag. Er worden verschillende kooien gemaakt, voeldozen met “poep”, allerlei soorten voer en muziekinstrumenten worden gemaakt om het dier te lokken.

Kinderen maken het ontsnapte dier van klei en mozaïek. Er wordt hard en enthousiast gewerkt.

Na drie atelier rondes, een maand later, krijgen we opeens een telefoontje. De schildpad die bij ons bezorgd zou worden is terug komen lopen bij de dierenwinkel in Boekel. Ze waren hem al een maand kwijt. Henk, de verzorger begrijpt wel waarom hij zo lang weg is geweest. Hij vond het bij ons op school erg fijn met al die prachtige hokken en dat heerlijke eten. Hij is erg blij dat wij hem zo goed verzorgd hebben op school.
En de kinderen, die blijven maar praten en tips geven over waar het ontsnapte dier op school heeft gezeten…

Team Uilenspiegel